İçten bir temenna
Bir yakarış, samimi bir dua
Ahın yükselirken Allah’a
Yüreğin kalkar şaha
Geçmek bilmez bir an adeta
Uzadıkça uzar bedeldir asra
Hemdem olacak yürek arar etrafta
Bulamadıkça susar, sustukça kanayan yara
Kendine yol arayan mana
Gönlündekini görmez ki âmâ
Seslensen duymaz müptela…
Kalbinde saklı derin bir mağara
Gittikçe açılan gizem dolu sayfa
Açıvermez ki kendini her işi safha safha
Ben de vurulmuşum o bahara
Gonca gülüne,gülistan bağına
Onu andıkça atlıyorum ata
Ve düşündükçe onu atım kalkıyor şaha
Yetişmek için yüce kervana
Aslı’ya,Şirin’e,Leyla’ya
Aşkım yansıyor mahmuza
Ey ezelden olduğum aşina
Sensin yelim-seherim koş imdadıma kalma arafta.
| Havva Bodur
